ລູກແກະຂອງພຣະເຈົ້າສະຫຼອງເທດສະການປັດສະຄາ

ການແນະນໍາ

ເມື່ອ​ເຖິງ​ໂມງ​ແລ້ວ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກໍໄດ້​ນັ່ງ​ຮ່ວມ​ໂຕະ​ກັບ​ພວກ​ອັກຄະສາວົກ. 15ພຣະອົງ​ກ່າວ​ແກ່​ພວກເພິ່ນ​ວ່າ, “ເຮົາ​ມີ​ຄວາມ​ປາຖະໜາ​ຢ່າງ​ເຕັມໃຈ ທີ່​ຈະ​ກິນ​ອາຫານ​ປັດສະຄາ​ນີ້​ກັບ​ພວກເຈົ້າ ກ່ອນ​ເຮົາ​ຈະ​ທົນທຸກ​ທໍລະມານ ເພາະ​ເຮົາ​ບອກ​ພວກເຈົ້າ​ວ່າ, ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ກິນ​ອາຫານ​ນີ້​ອີກ ຈົນກວ່າ​ຄວາມ​ໝາຍ​ຂອງ​ເລື່ອງ​ນີ້ ຈະ​ເຖິງ​ທີ່​ສຳເລັດ​ໃນ​ອານາຈັກ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ.”
ແລ້ວ​ພຣະອົງ​ກໍ​ຊົງ​ຈັບ​ເອົາ​ຈອກ​ຂຶ້ນ​ມາ​ໂມທະນາ​ຂອບພຣະຄຸນ ແລະ​ຊົງ​ກ່າວ​ວ່າ, “ຈົ່ງ​ຮັບ​ເອົາ​ຈອກ​ນີ້ ແລະ​ຢາຍ​ໃຫ້​ກັນ​ດື່ມ. ເຮົາ​ບອກ​ພວກເຈົ້າ​ວ່າ ຕັ້ງແຕ່​ນີ້​ໄປ​ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ດື່ມ​ນໍ້າ​ອະງຸ່ນ​ນີ້​ອີກ ຈົນກວ່າ​ອານາຈັກ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ​ຈະ​ມາ​ປາກົດ.”
ແລ້ວ​ພຣະອົງ​ກໍ​ຊົງ​ຈັບ​ເອົາ​ເຂົ້າຈີ່​ຂຶ້ນ​ມາ​ໂມທະນາ​ຂອບພຣະຄຸນ ໂດຍ​ຊົງ​ຫັກ​ເຂົ້າຈີ່​ນັ້ນ​ແລ້ວ ຈຶ່ງ​ຍື່ນໃຫ້​ພວກ​ສາວົກ ແລະ​ກ່າວ​ວ່າ, “ນີ້​ແຫຼະ ແມ່ນ​ກາຍ​ຂອງເຮົາ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ທີ່​ປະທານ​ໃຫ້​ສຳລັບ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ ຈົ່ງ​ເຮັດ​ຢ່າງ​ນີ້​ໃຫ້​ເປັນ​ທີ່​ລະນຶກເຖິງ​ເຮົາ.” ເມື່ອ​ຮັບປະທານ​ອາຫານ​ແລ້ວ ພຣະອົງ​ກໍ​ຊົງ​ຈັບ​ເອົາ​ຈອກ​ຂຶ້ນ​ມາ ແລະ​ເຮັດ​ຢ່າງ​ດຽວກັນ ໂດຍ​ຊົງ​ກ່າວ​ວ່າ, “ຈອກ​ນີ້​ເປັນ​ພັນທະສັນຍາ​ໃໝ່​ໃນ​ເລືອດ​ຂອງເຮົາ ທີ່​ຖອກ​ອອກ​ສຳລັບ​ເຈົ້າ​ທັງຫລາຍ.”

– ລູກາ 22:14-20

ໃນ​ລະຫວ່າງ​ອາຫານ​ວັນ​ນັ້ນ ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້​ຈັບ​ເອົາ​ເຂົ້າຈີ່​ຂຶ້ນ​ມາ ແລະ​ໂມທະນາ​ຂອບພຣະຄຸນ ພຣະອົງ​ຫັກ​ເຂົ້າຈີ່​ນັ້ນ ແລະ​ຍື່ນໃຫ້​ພວກ​ສາວົກ ໂດຍ​ກ່າວ​ແກ່​ພວກເພິ່ນ​ວ່າ, “ຈົ່ງ​ຮັບ​ກິນ​ເຖີດ ນີ້​ແຫຼະ ແມ່ນ​ກາຍ​ຂອງເຮົາ.” ແລ້ວ​ພຣະອົງ​ກໍ​ຈັບ​ເອົາ​ຈອກ​ຂຶ້ນ​ມາ​ໂມທະນາ​ຂອບພຣະຄຸນ​ພຣະເຈົ້າ ແລະ​ຍື່ນໃຫ້​ພວກ​ສາວົກ ໂດຍ​ກ່າວ​ແກ່​ພວກເພິ່ນ​ວ່າ, “ພວກເຈົ້າ​ທຸກຄົນ​ຈົ່ງ​ດື່ມ, ນີ້​ແຫຼະ ແມ່ນ​ເລືອດ​ຂອງເຮົາ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ເລືອດ​ແຫ່ງ​ພັນທະສັນຍາ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ ທີ່​ຫລັ່ງ​ໄຫລ​ອອກ​ສຳລັບ​ຄົນ​ຈຳນວນ​ຫລາຍ ເພື່ອ​ຄວາມ​ຜິດບາບ​ຈະ​ໄດ້​ຮັບ​ການອະໄພ.”

– ມັດທາຍ 26:26-28

ແລະເຫດການໄດ້ບັງເກີດຂຶ້ນນັ້ນຄືພຣະເຢຊູ, ຜູ້ທີ່ໂຢຮັນເອີ້ນວ່າລູກແກະຂອງພຣະເຈົ້າ, ໄດ້ຂຶ້ນໄປເຢຣູຊາເລັມ, ເພື່ອສະຫລອງເທດສະການປັດສະຄາ ... ພຣະເຢຊູໄດ້ເຕົ້າໂຮມພວກສາວົກຂອງພຣະອົງເພື່ອສະຫຼອງປັດສະຄາ. ເມື່ອກິນເຂົ້າຈີ່ປັດສະຄາ, ພຣະເຢຊູຊົງຫັກເຂົ້າຈີແລະກ່າວວ່າ, "ນີ້ແມ່ນຮ່າງກາຍຂອງເຮົາ, ທີ່ມອບໃຫ້ເຈົ້າ." ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ພຣະອົງໄດ້ເອົາເຫລົ້າອາງຸນ, ເຊິ່ງເປັນຕົວແທນເລືອດຂອງລູກແກະປັດສະຄາ, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກວາງໄວ້ເທິງປະຕູທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງຊາວຍິວ. ແລະພຣະອົງກ່າວວ່າ, "ນີ້ແມ່ນເລືອດຂອງຂ້າພະເຈົ້າທີ່ຖືກຖອກອອກເພື່ອຄົນຈຳ ນວນຫລາຍໄດ້ການອະໄພບາບ."

– ບົດຮຽນຄວາມຫວັງ ບົດທີ10

ການສັງເກດແລະ ການພິຈາລະນາ

ຂໍໃຫ້ຈື່ຈາກບົດຮຽນທີ 34 ວ່າພະເຈົ້າໄດ້ແນະນຳຊາວເຮັບເລີໃຫ້ຈັດຕັ້ງການສະຫຼອງປະຈຳປີທີ່ມີຊື່ວ່າ ງານປັດສະຄາເພື່ອໃຫ້ພວກເຂົາຈື່ວິທີທີ່ພະອົງໄດ້ປົດປ່ອຍພວກເຂົາຈາກການເປັນຂ້າທາດໃນປະເທດເອຢິບ. ເມື່ອຜູ້ປົກຄອງປະເທດເອຢິບປະຕິເສດທີ່ຈະບໍ່ປ່ອຍປະຊາຊົນ, ພຣະເຈົ້າໄດ້ສົ່ງຄວາມຕາຍໃຫ້ລູກຊາຍກົກທຸກໆຄົນຢູ່ໃນແຜ່ນດິນ, ແຕ່ພຣະອົງໄດ້“ ຍົກເວັ້ນ” ຄົນທີ່ຢູ່ໃນບ່ອນຢູ່ອາໄສດ້ວຍເລືອດຂອງລູກແກະທີ່ທາທາງເຂົ້າ. ພວກເຂົາຖືກ“ ປົກຄຸມດ້ວຍເລືອດ.” ປະຊາຊົນຊາວເຮັບເຣີຫລາຍຄົນໄດ້ເດີນທາງໄກເພື່ອສະຫລອງເທດສະການປັດສະຄາໃນເຢຣູຊາເລັມເຊິ່ງເປັນເມືອງສຳຄັນຂອງແຜ່ນດິນຂອງພວກເຂົາ. ໃນຕອນທ້າຍຂອງການປະຕິບັດພາລະກິດຢູ່ເທິງແຜ່ນດິນໂລກຂອງພຣະອົງ, ພຣະເຢຊູໄດ້ພາສາວົກຂອງພຣະອົງໄປເມືອງເຢຣູຊາເລັມເພື່ອຈັດພິທີປັດສະຄາ.

ອີງຕາມບັນທືກໄວ້ໃນພຣະຄຳພີ (ອົບພະຍົບ 12:5-8, ຈົດບັນຊີ 9:11-12), ອາຫານປັດສະຄາລວມມີອາຫານສຳຄັນ 3 ຢ່າງຄື: ຊີ້ນແກະປີ້ງ, ເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອແລະຢາສະຫມຸນໄພຂົມ. ແຕ່ລະອົງປະກອບເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນເພື່ອເຕືອນສະຕິຄົນລຸ້ນຕໍ່ໄປກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດເພື່ອປົດປ່ອຍບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຂົາໃຫ້ພົ້ນຈາກການເປັນທາດໃນປະເທດອີຢີບ.¹

ລູກແກະຈະເຕືອນພວກເຂົາເຖິງລູກແກະທີ່ບໍ່ມີເຄື່ອງໝາຍ ທີ່ຕ້ອງຖືກຂ້າ, ແລະເລືອດຂອງມັນຖືກວາງໄວ້ຢູ່ໜ້າປະຕູຂອງພວກເຂົາເພື່ອວ່າຄວາມຕາຍຈະ“ ຜ່ານຜົນໄປ” ຄົນທີ່ຢູ່ພາຍໃນ. ຢາສະຫມຸນໄພຂົມຂື່ນຈະເຕືອນພວກເຂົາກ່ຽວກັບການເປັນຂ້າທາດພາຍໃຕ້ຊາວອີຢີບ. ເຂົ້າຈີ່ບໍ່ມີເຊື້ອມີຄວາມໝາຍສອງເທົ່າ. ທຳອິດ, ຍ້ອນວ່າເຂົ້າຈີ່ນີ້ບໍ່ ຈຳເປັນຕ້ອງມີເວລາທີ່ຈະລຸກຂື້ນຕໍສູ້, ມັນໄດ້ເຕືອນຊາວເຮັບເລີກ່ຽວກັບການຈາກໄປຢ່າງວ່ອງໄວຈາກປະເທດເອຢິບ (ພະບັນຍັດສອງ 16:3). ອັນທີສອງ, ດ້ວຍເຊື້ອແປ້ງເປັນສັນຍາລັກໃນພຣະຄຳພີສຳລັບບາບແລະການສໍ້ລາດບັງຫຼວງ, ເຂົ້າຈີ່ນີ້ຈະເຕືອນພວກເຂົາເຖິງຊີວິດທີ່ບໍ່ໄດ້ປົກຄອງດ້ວຍບາບ. ຕໍ່ກັບປະຫວັດສາດແລະພາບປະຫວັດສາດທີ່ອຸດົມສົມບູນນີ້, ພຣະເຢຊູໄດ້ເຕົ້າໂຮມພວກສາວົກຂອງພຣະອົງສຳລັບການກິນອາຫານປັດສະຄາແລະຈາກນັ້ນໄດ້ໃຫ້ຄວາມໝາຍທາງວິນຍານໃໝ່ແກ່ປະເພນີອັນສັກສິດນີ້.

ໃນຂະນະທີ່ລູກແກະປັດສະຄາທີ່ບໍ່ມີຈຸດປະສົງຖືກຂ້າເພື່ອປົດປ່ອຍຊາວຍິວ, ກໍຄືຜູ້ທີ່ໂຢຮັນບັບຕິສະໂຕເອີ້ນວ່າລູກແກະຂອງພຣະເຈົ້າຈະບອກເຖີງຮ່າງກາຍທີ່ບໍ່ມີບາບຂອງພຣະອົງເພື່ອປົດປ່ອຍມະນຸດຊາດ ... ແລະດັ່ງທີ່ພຣະອົງໄດ້ກ່າວດັ່ງນີ້, ພຣະເຢຊູໄດ້ສະເໜີເຂົ້າຈີ່. ໃນຂະນະທີ່ເລືອດຂອງລູກແກະປັດສະຄາໄດ້ປົກຄຸມຄອບຄົວຊາວເຮັບເຣີ, ເລືອດຂອງພຣະເຢຊູກໍ່ຈະປົກຄຸມທຸກຄົນທີ່ສະແຫວງຫາທີ່ລີໄພໃນພຣະອົງຈາກການລົງໂທດຂອງບາບ ... ແລະດັ່ງທີ່ພຣະອົງກ່າວດັ່ງນີ້, ພຣະເຢຊູໄດ້ສະເໜີເຫລົ້າອາລຸນ. ເຊັ່ນດຽວກັບທີ່ພຣະເຈົ້າໃນພຣະຄຳພີເດີມໄດ້ບອກໃຫ້ຊາວເຮັບເຣີຮັກສາປະເພນີປັດສະຄາ, ສະນັ້ນພຣະເຢຊູຍັງໄດ້ບອກພວກສາວົກຂອງພຣະອົງໃຫ້“ ເຮັດສິ່ງນີ້ເພື່ອລະນຶກເຖິງພຣະອົງ.” ສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູໄດ້ຈັດຕັ້ງຂື້ນໃນຄຳຄືນມື້ນີ້ແມ່ນເປັນທີ່ຮູ້ກັນໃນມື້ນີ້ວ່າການຊຸມນຸມກັນ, ອາຫານແລງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຫລືໂຕະຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ. ໃນ 1ໂກລິນໂທ 11:23-26, ພວກເຮົາເຫັນວ່ານີ້ແມ່ນສິ່ງທີ່ພຣະເຢຊູຊົງປະສົງໃຫ້ຜູ້ຕິດຕາມຂອງພຣະອົງສັງເກດເຫັນຢ່າງເປັນປົກກະຕິຈົນກວ່າຈະກັບມາ.

ສັນຍາລັກແລະລະຄອນຂອງສິ່ງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ພິຈາລະນາໃນບົດຮຽນນີ້ແມ່ນບໍ່ໜ້າເຊື່ອ. ອີກເທື່ອໜຶ່ງ, ພວກເຮົາເຫັນວ່າຄຳພີບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ການລວບລວມ ຄຳເວົ້າທີ່ສະຫລາດແລະຄວາມຈິງທາງວິນຍານເທົ່ານັ້ນ. ມັນແມ່ນເລື່ອງທີ່ໜ້າສັງເກດທີ່ສຸດ. ລອງຄິດເບິ່ງ – ຜູ້ທີ່ຂຽນເລື່ອງນີ້ໄດ້ຂຽນຕົວເອງເຂົ້າໃນລັກສະນະເປັນໃຈກາງແລະຫຼັງຈາກນັ້ນໄດ້ສະເໜີຕົວເອງເຂົ້າໃນແຜນການ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈະເຖິງຄວາມຕາຍ! ແລະເຖິງແມ່ນວ່າຈຸດຈົບຂອງບົດເລື່ອງນີ້ໄດ້ຖືກຂຽນໄວ້ແລ້ວ, ແຕ່ແຜນການຂອງມັນຍັງຖືກເປີດເຜີຍຢູ່ໃນທຸກມື້ນີ້. ແມ່ນແຕ່ໃນຂະນະທີ່ທ່ານອ່ານຖ້ອຍຄຳເຫລົ່ານີ້, ພຣະເຈົ້າກຳລັງໃຫ້ທ່ານມີສ່ວນໃນເລື່ອງນິລັນດອນນີ້.

ການຖາມແລະ ການພິຈາລະນາ

• ພະຍາຍາມເອົາຕົວທ່ານເອງມາແທນທີ່ພວກສາວົກເມື່ອພຣະເຢຊູໄດ້ເອົາເຂົ້າຈີ່ປ່ຽບທຽບເປັນຮ່າງກາຍແລະເຫລົ້າອາງຸນເປັນເລືອດຂອງພຣະອົງ. ພວກເຂົາອາດຈະຄິດແລະຮູ້ສຶກແນວໃດ? ພາບຖ່າຍທີ່ພຣະອົງໄດ້ຍົກຕົວຢ່າງຂຶ້ນມາເບິ່ງຄືວ່າແປກສຳລັບທ່ານບໍ?
• ຖ້າທ່ານສະຫລອງການສາມັກຄີກັນ, ອາຫານແລງຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ຫລືໂຕະຂອງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າ, ນັ້ນໝາຍຄວາມວ່າແນວໃດສຳລັບທ່ານ? ມັນແມ່ນເວລາທີ່ສັກສິດບໍ? ອະທິບາຍ.
• ຖ້າວ່າຄຳພີແມ່ນເລື່ອງທີ່ຍິ່ງໃຫຍ່ທີ່ສຸດທີ່ເຄີຍຂຽນໄວ້, ແລະຖ້າມັນຍັງເປີດເຜີຍຢູ່ໃນປະຈຸບັນ, ທ່ານຈະເຫັນຕົວເອງເປັນຕົວລະຄອນໃນເລື່ອງບໍ? ເປັນ​ຫຍັງ​ຫຼື​ເປັນ​ຫຍັງ​ຈຶ່ງ​ວາບໍ່?

ການຕັດສິນໃຈແລະ ການປະຕິບັດຕາມ

ບໍ່ມີຄຳແນະນຳຫຍັງຈັກຢ່າງໃນຄຳພີສຳລັບການສະເຫຼີມສະຫຼອງວັນຄຣິສມາດ, ແຕ່ວັນຄຣິດສະມາດແມ່ນໜຶ່ງໃນປະເພນີທີ່ມີການສະເຫຼີມສະຫຼອງທີ່ສຸດໃນໂລກ. ຄົນສ່ວນໃຫຍ່ເຂົ້າຫາວັນຄຣິດສະມາດດ້ວຍຄວາມຄາດຫວັງທີ່ດີ. ການສະເຫລີມສະຫລອງທີ່ພວກເຮົາໄດ້ສຶກສາໃນມື້ນີ້ແມ່ນໄດ້ຖືກອະທິບາຍໄວ້ໃນສາມໃນສີ່ຂອງຂາວປະເສີດ (ມັດທາຍ, ມາລະໂກ, ແລະລູກາ) ແລະໃນຂໍ້ອື່ນໆຂອງພຣະສັນຍາໃໝ່. ເປັນຄວາມລັບອັນສັກສິດທີໄດ້ຖືກຈັດຕັ້ງໂດຍພະເຍຊູເອງວ່າເປັນການສະແດງລະຄອນທີ່ສົມບູນແບບແລະບໍ່ມີວັນສິ້ນສຸດເຊິ່ງມີພຽງແຕ່ຜູ້ທີ່ຕິດຕາມພະເຍຊູເທົ່ານັ້ນທີ່ມີສິດທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມ. ຂໍໃຫ້ຄວາມ ສຳ ຄັນແລະສັນຍາລັກຂອງປະເພນີນີ້ຮຽກຮ້ອງຄວາມເຄົາລົບ, ຄວາມເຄົາລົບແລະຄວາມຄາດຫວັງຈາກທ່ານໃນຂະນະທີ່ທ່ານສັງເກດເຫັນ.

For Further Study

• Arthur L. Farstad, The Lord’s Supper. (© Journal of the Grace Evangelical Society, Spring 1991– Vol.4:1, 2005). (http://www.faithalone.org/journal/1991i/Farstad.html). Retrieved November 2, 2006.
• John Piper, Why and How We Celebrate the Lord’s Supper. (A sermon delivered by John Piper on August 13, 2006. © Desiring God, 2006). (http://www.desiringgod.org/ResourceLibrary/Sermons/ByDate/2006/1774_Why_and_How_We_Celebrate_the_Lords_Supper/). Retrieved November 9, 2006.
• Preston Gillham, A Celebration Unlike Any Other. (© Lifetime Guarantee Ministries, 1997–2006).(http://www.lifetime.org/1998/04/a-celebration-unlike-any-other-2/). Retrieved December 1, 2006.

Footnotes

¹Margot R. Hodson, Passover – Sacrificed for Us. (©A Feast of Seasons, Kregel Publications, 2001 in the USA). (http://www.hodsons.org/Afeastofseasons/id18.htm). Retrieved November 2, 2006.