غضب خدا بخاطر شما بر عیسی فروریخت

معنی باورنکردنی فرونشاندن خشم و غضب

مقدمه

خدا او را چون کفارۀ گناهان عرضه داشت، کفاره­ای که توسط خون او و از راه ایمان حاصل می­شود. او این را برای نشان دادن عدالت خود انجام داد، زیرا در تحمل الهی خویش، از گناهانی که پیشتر صورت گرفته بود، چشم پوشیده بود.

– رومیان 3: 25

از همین رو، لازم بود از هر حیث همانند برادران خود شود تا بتواند در مقام کاهن اعظمی رحیم و امین، در خدمت خدا باشد و برای گناهان قوم کفاره کند. 

– عبرانیان 2: 17

...او خود کفارۀ گناهان ما است، و نه گناهان ما فقط، بلکه گناهان تمامی جهان نیز.

– 1یوحنا 2: 2  

محبت همین است، نه آنکه ما خدا را محبت کردیم، بلکه او ما را محبت کرد و پسر خود را فرستاد تا کفارۀ گناهان ما باشد.

– 1یوحنا 4: 10

عیسی بر صلیب، گناه ما را بر خود گرفت. جریمۀ گناه ما را پرداخت کرد. او جایگزین ما شد. عدالت خدا بر صلیب رضایت یافت، و محبت او به انجام رسید. آنگاه عیسی گفت: "به انجام رسید." سپس سر خم کرد و روح خود را تسلیم نمود.

– امید، فصل 10

مشاهده و بررسی

در درس قبل دیدیم که کار عیسی بر صلیب مسئلۀ غامض صفات الهی را حل کرد، بدین معنی که محبت خدا را برای انسان به انجام رساند و دادگری عادلانۀ الهی را در مورد گناه راضی کرد. مورد دیگری که بر صلیب عیسی رفع شد، خشم و غضب خدا نسبت به گناه و تأثیر مخرب آن بر این جهان بود.

آیا تا بحال دربارۀ واقعه­ای چنان شرارت­بار که دلتان را به آشوب آورده باشد، مطلبی خوانده یا شنیده­اید؟ بسیاری از مردم به اینطور داستانها چنین جوابی می­دهند: "اگر خدا اینقدر نیکوست، پس چرا اجازه می­دهد چنین اتفاقاتی بیفتد؟" وقتی مردم این را می­گویند، نشان می­دهند که حقایقی وجود دارد که آنها چیزی از آن نمی­دانند.

خدا در مورد گناه و تأثیر آن بر جهان، بیش از آنکه بتوانیم تصورش را بکنیم، خشمگین است. اما دلیلی وجود دارد که او غضبش را فرونمی­ریزد و جهان گناهکار را یکباره مجازات نمی­کند. می­توانیم این دلیل را در 2پطرس 3: 9-10 بیابیم: "برخلاف گمان برخی، خداوند در انجام وعده­اش تأخیر نمی­ورزد، بلکه با شما بردبار است، چه نمی­خواهد کسی هلاک شود بلکه می­خواهد همگان به توبه گرایند. اما روز خداوند چون دزد خواهد آمد، که در آن آسمانها با غریوی مهیب از میان خواهد رفت و اجرام سماوی به وسیلۀ آتش نابود شده، زمین و همۀ کارهایش عیان خواهد شد."

در این آیه مشاهده می­کنیم که یک روز ناگهان چه اتفاقاتی در جهان خواهد افتاد – جهان به وسیلۀ آتش نابود خواهد شد. سرانجام، روزی می­رسد که خدا دیگر این جهان آلوده به گناه را رهایی نمی­دهد و نگاه نخواهد داشت؛ او جهان تازه­ای خواهد آفرید (مکاشفه 21: 1). اما باوجود برافروخته شدن خشم خدا بر گناه این جهان، این آیه به ما می­گوید عیسی در انجام وعده­اش تأخیر نمی­کند (که بازگردد و جهان را داوری کند). اما او بردبار است چون نمی­خواهد کسی هلاک شود. به گفتۀ دیگر، هرقدر هم که خشم خدا بر گناه شدید باشد، محبتش نسبت به مردم شدت بیشتری دارد.

هرچند فورأ بر جهان داوری نمی­کند، اما داوری­اش حتمی و غیرقابل اجتناب خواهد بود.1 داوری او هولناک است. و به این ترتیب به نکتۀ اصلی درس امروز می­رسیم.

در هرکدام از آیات کتاب­مقدس که در ابتدای این درس از آنها نقل قول شده، کلمۀ "کفاره" را می­یابید. ساده بگوییم، معنی این کلمه آن است که تمامی خشم و غضب خدا بخاطر گناه این جهان بر عیسی فروریخت و بر صلیب رفع شد.2 جِی. آی. پَکِر (J.I.Packer) الهیدان مسیحی می­گوید که کفاره "قلب انجیل "، و کلید درک کتاب­مقدس به طور کلی است.3

برای کسانی که به عیسی توکل دارند، معنی کفاره بسیار فوق­العاده است. بدین معنی که هرقدر روزی خشم خدا بر کسانی که عیسی را رد می­کنند، فروبریزد، اما او هیچ خشمی نسبت به کسانی که به عیسی ایمان آورده­اند، ندارد. اگر شما به عیسی ایمان آورده­اید، شاید او بخاطر محبتی که نسبت به شما دارد، تأدیب و تنبیه­تان کند (عبرانیان 12: 6، 10)، اما هرگز نسبت به شما خشمگین نخواهد شد زیرا عیسی تمامی آن خشم را بر صلیب برخود گرفت.

پرسش و تأمل

  • آیا تابحال نسبت به کسی خشمگین بوده­اید؟ آیا هرگز چنین چیزی را در ذهنتان یا به زبانتان گفته­­اید: "نمی­توانم باور کنم او چنین کاری با من کرده باشد"؟ به نظرتان خدا (که همه چیز را پیش از اینکه اتفاق بیفتد، می­داند) چنین فکری کرده است؟

  • خشم انسان معمولأ بخاطر اتفاق غیرمنتظره و نادرستی که نسبت به او انجام شده، برافروخته می­شود. خشم خدا بیشتر از روی قصد و اراده است. او نه تنها هر عمل گناه­آلود که ما تا بحال مرتکب شده­ایم، بلکه همۀ گناهانی که در آینده خواهیم کرد، همگی را می­داند.4 با دانستن این موضوع آیا باز هم معتقید خدا با خود گفته باشد: "نمی­توانم باور کنم او چنین کاری کرده باشد"؟

  •  بخاطر کار عیسی بر صلیب، خشم خدا نسبت به گناهان آیندۀ شما کفاره (رفع) شده است. آیا باور این موضوع برایتان شمکل است؟ دلیل جواب مثبت یا منفی­تان را توضیح دهید.

تصمیم­گیری و عمل

برخورداری از صلح با خدا (رومیان 5: 1) هدیه­ای بی­اندازه پرارزش است. اما همانطور که در درسهای گذشته ملاحظه کردیم، تا پیش از دریافت یک هدیه، آن هدیه از آن ما نمی­شود. این امکان کاملأ وجود دارد که از یک سو باور داشته باشید که بخاطر ایمان حقیقی­تان به فدیۀ عیسی برای گناهانتان، به بهشت خواهید رفت، و در عین حال حس کنید که خدا بخاطر کاری که انجام داده­اید، نسبت به شما خشمگین است. دریافت بعضی از هدایا سختتر است، نه به این دلیل که بخشندۀ هدیه کار را برای ما دشوارتر می­کند، بلکه ما خودمان سختتر آن را می­پذیریم. احساس ما به آسانی و فوری تغییر نمی­کند. اما با گذشت زمان، به واسطۀ آنچه می­دانیم، احساسمان عوض می­شود. اگر تجربۀ برخورداری از صلح با خدا برایتان دشوار است، اگر به سختی می­توانید باور کنید که خدا هرگز از شما خشمگین نمی­شود، آیات کتاب­مقدس را که در ابتدای این درس آمده با تأمل بیشتر بخوانید و آنها را بخاطر بسپارید. مفهوم این آیات را با مطالعۀ کل متنی که در آن قرار دارند، درک کنید. از خدا بخواهید تا این حقیقت را در وجودتان زنده کند. او این کار را خواهد کرد زیرا نسبت به کلام خود امین است. 

انجیل مقدس

For Further Study

Footnotes

12 Peter 3:7 – “But by His word the present heavens and earth are being reserved for fire, kept for the day of judgment and destruction of ungodly men.”
2J.I. Packer, Knowing God. (InterVarsity Press, 1973, p.167). Packer quotes John Murray’s definition of propitiation (from his book The Atonement) as follows: “The doctrine of propitiation is precisely this: that God loved the objects of His wrath so much that He gave His own Son to the end that He by His blood should make provision for the removal of this wrath. It was Christ’s so to deal with the wrath that the loved would no longer be objects of wrath, and love would achieve its aim of making the children of wrath the children of God’s good pleasure.”
3Ibid. p. 172. Packer writes: “A further point must now be made. Not only does the truth of propitiation lead us to the heart of the New Testament gospel; it also leads us to a vantage–point from which we can see to the heart of many other things, too. When you stand on top of Snowdon, you see the whole of Snowdonia spread out round you, and you have a wider view than you can get from any other point in the area. Similarly, when you are on top of the truth of propitiation, you can see the entire Bible in perspective, and you are in a position to take the measure of vital matters which cannot be properly grasped on any other terms. In what follows, five of these will be touched on: the driving force in the life of Jesus; the destiny of those who reject God; God’s gift of peace; the dimensions of God’s love; and the meaning of God’s glory. That these matters are vital to Christianity will not be disputed. That they can only be understood in the light of the truth of propitiation cannot, we think, be denied.”
4Merrill F. Unger, The New Unger’s Bible Dictionary. (Edited by R.K. Harrison, Howard Vos, and Cyril Barber; Originally published by Moody Press, 1988). “OMNISCIENCE. The divine attribute of perfect knowledge. This is declared in Psalm 33:13-15 ; Psalm 139:11-12 ; Psalm 147:5; Proverbs 15:3; Isaiah 40:14; Isaiah 46:10; Acts 15:18; 1 John 3:20; Hebrews 4:13, and in many other places. The perfect knowledge of God is exclusively His attribute. It relates to Himself and to all beyond Himself. It includes all things that are actual and all things that are possible. Its possession is incomprehensible to us, and yet it is necessary to our faith in the perfection of God’s sovereignty. The revelation of this divine property like that of others is well calculated to fill us with profound reverence. It should alarm sinners and beget confidence in the hearts of God’s children and deepen their consolation (see Job 23:10; Psalm 34:15-16 ; Psalm 90:8; Jeremiah 17:10; Hosea 7:2; 1 Peter 3:12-14 ). The Scriptures unequivocally declare the divine prescience and at the same time make their appeal to man as a free and consequently responsible being.”