هرچه مانع بزرگتر باشد، شکوه و جلال خدا بیشتر نمایان می شود

زندگی ای که خدا را جلال می دهد، با چالشهایی به اندازه خدا روبرو می شود.

مقدمه

آنگاه موسی دست خود را بر فراز دریا دراز کرد، و خداوند تمام آن شب دریا را به واسطۀ باد شرقی نیرومندی به عقب راند، و دریا را خشک ساخت. آبها شکافته شد و بنی اسرائیل به میان دریا بر زمین خشک داخل شدند، در حالی که دیواری از آب در جاب راست و چپ آنها برافراشته بود. مصریان با همۀ اسبان و ارابه­ها و سواران فرعون از پی ایشان تاخته، به میان دریا درآمدند...

– خروج 14: 21-23

...آنگاه خداوند به موسی گفت: "دست خود را برفراز دریا دراز کن تا آبها بر سر مصریان و ارابه­ها و سوارانشان برگردد." پس موسی دست خود را بر فراز دریا دراز کرد و دریا، هنگام طلوع روز، به وضع نخست خود برگشت. و چون مصریان به درون آن گریختند، خداوند ایشان را به دل دریا افکند...

– خروج 14: 26-27

...اسرائیل چون کار عظیم خداوند را بر ضد مصریان دیدند، از خداوند ترسیدند و به او و به خدمتگزارش موسی ایمان آوردند. آنگاه موسی و قوم بنی اسرائیل این سرود را برای خداوند سراییدند: "خداوند را خواهم سرایید، زیرا شکوهمندانه پیروز شده است؛ اسب و سوارش را به دریا افکند. خداوند قوت و سرود من است؛ او نجات من گشته است؛ این است خدای من، او را خواهم ستود؛ اوست خدای پدر من، او را برمی­افرازم. خداوند جنگاور است؛ نام او یهوه است..."

– خروج 14: 31- 15: 3

سرانجام فرعون، عبرانیان را آزاد کرد. و قوم از مصر بیرون رفتند. اما فرعون تغییر عقیده داد. او با سپاهش به دنبال عبرانیان تا لب دریا رفت. پس خدا آب دریا را برای عبرانیان دو نیم کرد تا بر زمین خشک عبور کنند. وقتی مصریان ایشان را دنبال می­کردند، خدا دریا را به حال اول برگرداند، و تمامی آن سپاه غرق شدند.

– امید، فصل 6

مشاهده و بررسی

بیایید به درس امروز از دو زاویه نگاه کنیم، گویی از لنز دوربینی به آن می­نگریم. اول نگاهی نزدیک به آن می­اندازیم و سپس دورتر می­رویم تا با زاویۀ باز به آن بنگریم.

با مشاهدۀ نزدیک این صحنه­ها می­توان غبار نمک، دریای پیش رو، و همچنین سپاه مصر را که از پشت نزدیک و نزدیکتر می­شوند، احساس کرد. تمام عمر در مصر بردگی کرده­اید. ناگهان وقایعی به سرعت اتفاق می­افتد و فرعون مصر نه تنها اجازه می­دهد که شما مصر را ترک کنید، بلکه با اموال پرارزشی روانه­تان می­نماید. هنوز کاملأ از مصر بیرون نیامده­اید و هزاران هزار نفر به خانواده­تان می­پیوندند. ترس در همۀ چهره­ها دیده می­شود. سپس، درست همان وقتی که از آزادی به دست آمده نومید شده­اید، موسی عصایش را دراز می­کند و دریای پیش رویتان به عقب رانده می­شود! خدا از میان این بن­بست، راهی درست کرده است... نه فقط راه فراری برای قوم شما، بلکه راهی برای هلاک کردن سپاه قدرتمند مصر که تهدیدتان می­نماید.

حال بیایید به همین واقعه از دور و با زاویه بازتری نگاه کنیم. به یاد آورید که در نخستین درس این فصل، به رویای شگفت­انگیزی که خدا به ابراهیم دربارۀ آینده داد، پرداختیم:

  • نسل ابراهیم به سرزمین غریبی که از آن ایشان نیست، خواهند رفت.
  • آنها به بردگی گرفته می­شوند و مدت چهارصد سال تحت ظلم و ستم قرار خواهند گرفت.
  • سرانجام خدا قومی که آنها را به بردگی می­گیرد، داوری خواهد کرد.
  • پس از داوری خدا، نسل ابراهیم با مال و ثروت، آن قوم را ترک خواهند کرد.
  • عمر خود ابراهیم در سالخوردگی و صلح و سلامتی به انتها خواهد رسید.

با داستان امروز، هرچه خدا به ابراهیم گفته بود، به انجام رسید. کسانی که به داستان ابراهیم که سینه به سینه از نسلی به نسل بعد بازگو می­شد، گوش داده (و آن را باور کرده) بودند، حتمأ مشتاقانه به انتظار این روز بودند. با اینحال وقتی خدا دریا را به دو نیم کرد، بسیار شگفت­زده شدند، اما شاید با دیدن این منظره نگرانی­شان کمتر شد چون می­دانستند خدا وعده داده که آنها را می­رهاند و همۀ وعده­های قبلی او تا آن زمان به حقیقت پیوسته بود.

پرسش و تأمل

  • فکر می­کنید چه دلیلی داشت که خدا اجازه داد عبرانیان از مصر خلاصی یابند و بعد سپاه مصر به دنبالشان برود؟ (تذکر- خروج 14: 31-15: 3 را که در ابتدای این درس آمده دوباره بخوانید).
  • وقتی دیگر به نظر هیچ راه فراری وجود نداشت، خدا راهی را برای عبرانیان فراهم کرد. آیا تا بحال وقتی دیگر راهی به نظرتان نمی­رسیده، خدا برای شما راهی فراهم کرده است؟ اگر چنین بوده است، کمی شرح بدهید. واکنش شما چه بوده؟ آیا مشابه واکنش قوم اسرائیل در خروج 14: 31- 15: 3 بوده است؟
  • اگر واقعأ در میان عبرانیان کسانی بوده­اند که وعدۀ مشخص خدا به ابراهیم را مد نظر داشتند، می­توانید اطمینان آنها را به اینکه خدا ایشان را از چنگ مصریان نجات خواهد داد، احساس کنید؟ آیا متوجه هستید که مطالعۀ وعده­های خدا به شما در کتاب­مقدس می­تواند شما را نسبت به او مطمئن­تر سازد؟

تصمیم­گیری و عمل

متن کتاب­مقدس که این داستان را با جزئیاتش شرح می­دهد (خروج 14 و 15) سرشار از درسهایی برای ماست. کمی وقت صرف خواندن این بابها و تأمل بر آنچه می­خوانید، بکنید.

در خروج 14: 14 اینطور می­خوانیم: "خداوند برای شما خواهد جنگید؛ شما فقط آرام باشید." مطمئنأ وقت برای جنگیدن و واکنش نشان دادن هست، اما در این ماجرا، برای عبرانیان چنین وقتی نبود. خدا وضعیت را طوری برنامه­ریزی کرده بود تا ادعایی را ثابت کند. اگر عبرانیان می­توانستند برای نجات جانشان کار بکنند (که البته نمی­توانستند)، آنگاه در طول اعصار مردم می­گفتند، آنها قوم قابل توجهی بوده­اند. اما خدا این وضعیت دشوار را برنامه­ریزی کرده بود تا فقط خودش بتواند آن را حل و فصل کند و جایی برای ستایش دیگری باقی نماند.

اگر می­خواهید خدا در زندگیتان جلال بیابد، آمادۀ آزمایشها باشید. شاید او اجازه دهد مانعی در زندگی شما ایجاد شود که فقط خودش توانایی رفع آن را داشته باشد. در واقع، هرقدر مانع بزرگتر باشد، شکوه و جلال خدا در هنگام رفع آن، بیشتر نمایان می­شود. اگر خدا از شما می­خواهد سکوت کنید، بگذارید او برایتان بجنگد. شما نیز مثل عبرانیان درخواهید یافت که "خداوند جنگاور است" (خروج 15: 3)، و وقتی هیچ راهی  دیده نمی­شود، می­تواند راهی برایتان ایجاد کند!

انجیل مقدس

For Further Study